Σάββατο, Σεπτεμβρίου 24

Επαγγελματικός Προσανατολισμός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση




Η εισαγωγή του Επαγγελματικού Προσανατολισμού στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της Ελλάδας, έγινε με σκοπό να βοηθήσει τους μαθητές να ενημερωθούν για τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές τους επιλογές, και να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη. Δυστυχώς, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες αρκετών εκπαιδευτικών, που ανέλαβαν αυτό το έργο, ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός συχνά εκφυλίζεται σε ενημέρωση για το εξεταστικό σύστημα, σε κατηγοριοποίηση των μαθητών σύμφωνα με τις σχολικές τους επιδόσεις και στη συμπλήρωση του Μηχανογραφικού Δελτίου, ώστε κάποιος να μπορεί να εισαχθεί σε Σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ελάχιστοι που ασχολούνται με τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό γνωρίζουν το πώς λειτουργεί η αγορά εργασίας ή το πώς να συμβουλεύσουν σωστά τους άλλους.

Στα 25 χρόνια που υπηρετώ τον θεσμό, έχω δει τις δυνατότητές του, μια και θα μπορούσε να παίξει ρόλο στη διαμόρφωση αξιών και δεξιοτήτων που συνοδεύουν το άτομο σ’ όλη του τη ζωή. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι αντί για τον όρο Επαγγελματικός Προσανατολισμός πολλοί χρησιμοποιούμε τον όρο Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας, έτσι ώστε να δίνουμε έμφαση και στο ότι η διαδικασία συνεχίζεται και πέραν της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο ότι η Συμβουλευτική των νέων και του περιβάλλοντός των είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της περιορισμένης πληροφόρησης που εισπράττουν. Η πληροφόρηση δεν παρέχει αξιόπιστα στοιχεία για να μπορεί κανείς να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά μιας απόφασης, πέραν από τις μονάδες που χρειάστηκαν παλαιότεροι υποψήφιοι μιας Σχολής για να πετύχουν σ’ αυτή και οι οποίες από χρονιά σε χρονιά μπορούν να αυξομειώνονται δραματικά.

Η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι μια εξατομικευμένη προσέγγιση των μαθητών, που καλούνται να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια που σκιαγραφούν τα ενδιαφέροντα, την προσωπικότητα και τις πνευματικές τους δεξιότητες, προσφέρει τα ερεθίσματα για μια συζήτηση που δεν εξαντλείται στην ανάλυση των ευρημάτων, αλλά μπορεί να επεκταθεί στη διερεύνηση αιτίων μιας επιλογής ή μιας συμπεριφοράς. Συχνά, για παράδειγμα, παρατηρεί κανείς νέους με ιδιαίτερα υψηλό άγχος, το οποίο θέτει σε κίνδυνο την επιτυχία του όποιου στόχου. Αν δεν μάθουν να διαχειρίζονται αυτό το άγχος ή αν δεν αναπτύξουν κοινωνικές και ατομικές δεξιότητες, θα βρουν μπροστά τους αυτές τις προκλήσεις, σε στιγμές όπου πιθανόν αυτό που διακυβεύεται είναι πολύ σημαντικό.  

Ως ψυχολόγος, που ασχολείται με τη Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας, γνωρίζω καλά τους περιορισμούς σε χρόνο (και χρήμα) που συνδέονται με το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά παράλληλα έχω δει πολλούς νέους των οποίων η συμπεριφορά αλλάζει όταν αυτό που στοχεύουν το επιθυμούν πραγματικά και αισθάνονται ικανοί και πρόθυμοι να το πετύχουν. Φυσικά θα ήθελα να έχω στη διάθεσή μου στοιχεία για το πού πηγαίνουν οι απόφοιτοι μιας Σχολής ή για το προφίλ των εργαζομένων μιας επιχείρησης ή ενός κλάδου, αλλά θεωρώ ότι και με τις υπάρχουσες ατέλειες πολλά μπορούν να γίνουν σε προσωπικό ή σε ομαδικό επίπεδο για να συνειδητοποιήσει κάποιος πώς συνδέεται η εκπαίδευση με την εργασία και την προσωπική ζωή.


Στοιχεία Επικοινωνίας:

Γιώργος Τσατσάς, Ph.D.
Εκπαιδευτικός & Εργασιακός Ψυχολόγος,
6973.319.074 ή 210-72.20.947
gttsatsas@gmail.com