Επί μέρους βήματα - κύριες ερωτήσεις και εσωτερικές δράσεις
Πρώτο βήμα:
Δημιουργία εσωτερικού ελεύθερου χώρου
- Τι μ’ εμποδίζει αυτή τη στιγμή να στρέψω την προσοχή μου στο σώμα μου ;
- Πώς αισθάνεται το σώμα μου αυτή τη στιγμή;
- Φιλική στάση ως προς οτιδήποτε νιώθω
- Δημιουργία μιας “καλής” απόστασης απ’ όλα τα θέματα, ιδιαίτερα από αναγκαστικές-πιεστικές σκέψεις, συναισθήματα
Δεύτερο βήμα:
Ορισμός του θέματος και αναμονή για την εμφάνιση της felt sense
- Διατυπώνουμε την ουσία του προβλήματος με τη βοήθεια μιας πρότασης, μιας εικόνας ή ενός μικρού φίλμ
- Αφήνουμε το θέμα/πρόβλημα που θέλουμε να επεξεργαστούμε να έρθει στο επίκεντρο της προσοχής μας
- Μετά στρέφουμε την προσοχή μας στο χώρο του στέρνου και της κοιλιάς
- Περιμένουμε αυτό (την αντίδραση) που θα εμφανιστεί στο σώμα μας,σε σχέση με το θέμα/πρόβλημα
Ερώτηση : Πού αντιδρά κάτι (σ’ αυτό το θέμα) στο χώρο του στέρνου και της κοιλιακής χώρας;
- Στρέφουμε την προσοχή μας στα σημεία του σώματος, που αντιδρούν αμυδρά ή ξεκάθαρα.
- Συντροφεύουμε το σημείο του σώματος που αντιδρά και παραμένουμε χωρίς πίεση : Το felt sense εμφανίζεται.....
Τρίτο βήμα:
Εύρεση μιας λαβής, ενός συμβόλου
- Ερώτηση : Πώς αισθάνομαι αυτό το σημείο του σώματος ;
Βρίσκουμε την πρώτη λέξη ή εικόνα ή ήχο που αποδίδει την σωματική αίσθηση (βιωμένη αίσθηση - felt sense) σ’ αυτό
το σημείο.
Τέταρτο βήμα:
Αντιστοίχηση ανάμεσα στη βιωμένη αίσθηση-felt sense και τη λέξη/εικόνα
Ερώτηση : Ταιριάζει αυτή η λέξη/εικόνα ακριβώς σ’ αυτή τη σωματική αίσθηση (felt sense) ;
- Αφήνουμε να εμφανιστούν λέξεις/εικόνες, άλλα σύμβολα και τα εξετάζουμε τμηματικά, ως προς το felt sense,
δηλαδή, ποιά λέξη/εικόνα ταιριάζει καλύτερα σ’ αυτή την αίσθηση.
Πέμπτο βήμα:
Εσωτερικός διάλογος
- Ερωτήσεις :
Βγαίνει ένα (καινούργιο) νόημα, αν συνδέσουμε αυτή τη λέξη/εικόνα με το θέμα/πρόβλημα;
Ξεκαθαρίζει κάτι περισσότερο, εάν δω το θέμα απ’ αυτή την πλευρά ;
Τι θα ‘πρεπε να συμβεί ;
Τι θα χρειαζόμουν για να μπορέσω να αισθανθώ καλά/καλύτερα;
Έκτο βήμα:
Αποδοχή και κλείσιμο της διαδικασίας
- Αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε ακόμη και τα μικρά βήματα
- Αναγνωρίζουμε την εσωτερική κριτική της διαδικασίας και την σταματάμε